Acht jaar geleden hakte Fabian Dolman de knoop door. Hij nam afscheid van de Mandemakers Groep en ging in zee met zijn ouders en zwager. Samen runnen ze Thermen Bussloo, een wellness resort met allure op de Veluwe. “Een echt familiebedrijf dat nog maar tien jaar bestaat”, zegt Dolman. “Mijn ouders zijn tien jaar geleden begonnen met een kleinschalig resort en 40 man personeel.” Zijn zwager en hij nemen langzamerhand het bedrijf over: bepaald geen eenvoudige transitie. Vandaar dat hij het programma Persoonlijk Leiderschap in Transities bij AOG School of Management ging volgen. Lees het blog over wat het volgen van het programma voor hem heeft betekend.
Nog voordat de eerste cyclus van Academie Permanent was afgerond, schreef ze zich al in voor het vervolg. Voor Hanny van de Weerdt, Head of Professional and Leaderschip L&D voor Noord-Europa bij Specsavers International, is Academie Permanent het ideale vervolg op de MBA die ze bij AOG afrondde. “De seminars zijn erg interessant, de groep bestaat […]
De formatie is in volle gang als ik dit schrijf. Lukt het de onderhandelaars om tot een samenwerking te komen? ‘Vertrouwen en hoe daar aan te werken, is heel erg belangrijk’, zegt Carla van Baalen, directeur van het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis in de NRC van 1 april jl. Na de polarisatie van de verkiezingsstrijd […]
AOG School of Management organiseert op 16 maart in het Planetarium in Amsterdam de Masters of Leadership 2017: The Power of Paradox. Naast filosoof dr. Ad Verbrugge houdt prof.dr. Marianne Lewis, dean bij Cass Business School in Londen, een exclusieve keynote over krachten van paradoxen: ‘leading through paradox’. Internationaal wordt ze gezien als ‘thought leader’ op het gebied van leiderschap en organisatorische paradoxen. Het is voor het eerst dat ze inzichten uit haar onderzoeken deelt op Nederlandse bodem.
Heeft iedere organisatie een filosoof nodig? Nee, is het verrassende antwoord van prof.dr. René ten Bos, kerndocent van de leergang Filosofie in Organisaties van AOG School of Management. “Organisaties kunnen heel goed zonder een filosoof, maar wat ze wel nodig hebben zijn mensen die anders kunnen denken. Creatieve mensen die in staat zijn om complexiteiten te doorgronden en die inzien dat niet alle problemen oplosbaar zijn.” Lees hier meer over zijn visie op filosofie in organisaties!
Hoewel voor sommige organisaties een strak en rationeel geleide structuur nog steeds waardevol is, zet de tendens naar minder hiërarchische structuren in organisaties ook in 2017 door. Efficiënter werken en jongere generaties met andere wensen zijn vaak de redenen voor de omslag naar ‘lossere’ structuren.
Rik Peters, docent aan het nieuwe programma Effectief Denken, opent deze week als eerste spreker vanuit de Rijksuniversiteit Groningen een groot congres. Als docent en retoricaspecialist heeft Rik alle kennis en ervaring in huis om dit vlekkeloos te doen. En van spanning heeft hij vast geen last –zou je denken. Mis! Ook een door de wol geverfde expert heeft last van spanning. Gelukkig houdt het niet op bij die spanning: Rik deelt graag zijn vijf beste tips tégen spanning en vóór een overtuigende presentatie.
Wat gebeurt er als we accepteren dat controverses elkaar niet altijd uitsluiten? Dat er naast een ‘of’-gedachte ook een ‘en’-gedachte kan bestaan? Dat tegenstellingen niet altijd opgelost hoeven worden? Om in spannende tijden cynisme en weerstand te voorkomen, helpt het denken vanuit de kracht van paradoxen. Lees in dit blog meer over hoe u de paradox kunt gebruiken om de doelen in uw organisatie te bereiken!
Soms kan je je gevangen voelen in alles wat je wilt bereiken en wat er nog moet. Daardoor kun je soms zelfs niet meer zien of je herinneren wat het was dat je precies wilde. Maar mentale ruimte voor de vraag of jouw ‘willen’ nog wel de goede vorm heeft, is er al helemaal niet meer. Er is enkel de druk van afspraken, taken en andersoortig moeten. En het zachte stemmetje van je geweten dat je influistert dat je hier ooit zelf voor gekozen hebt. Wat te doen?
Deze column is langzaam en bedachtzaam geschreven. Als u over mijn schouder had meegekeken, zou u dat langzame beslist hebben herkend, maar ‘bedachtzaam’ zou misschien niet bij u zijn opgekomen. U had mij veelvuldig zien schrappen, schuiven, knippen en plakken; woorden en leestekens invoegen, weer verwijderen, of vervangen door andere. U had mij zinsdelen en tekstdelen zien verplaatsen naar een andere plek, en hele alinea’s zien schrijven die ik vervolgens weer integraal weggooide, zelfs als het om heuse ‘darlings’ ging. Ik weet vrij zeker dat u mijn werkproces als uiterst chaotisch zou kwalificeren; misschien zelfs als onhandig, omslachtig en inefficiënt.
