Adviseren is een vak. Een dans tussen adviseur en opdrachtgever.

Blog-adviseren-is-een-vak-Een-dans-tussen-adviseur-en-opdrachtgever-Hendrik-Jan-Doevendans

Hendrik-Jan Doevendans

Toen een collega mij wees op de leergang Meesterschap in Adviseren van AOG School of Management was mijn belangstelling direct gewekt. De inhoud en het niveau spraken me meteen aan. Nu ik de leergang met succes heb doorlopen, kijk ik met veel plezier terug op een erg leuke periode. Bovendien merk ik dat ik mijn werk anders aanpak door de opgedane kennis. Ik heb meer overzicht, kan dingen beter plaatsen. Dat geeft me de rust en ontspanning die ik nodig heb om objectief en waardenvrij naar zaken te kijken. Daardoor zijn mijn adviezen nu inhoudelijk beter én sluiten ze meer aan op de vraag van de klant. Graag deel ik in dit blog een aantal zaken die ik heb geleerd.

Inhoud en kennis

Als bouw-adviseur bij adviesbureau DGMR adviseer ik veel over thema’s die een bouwfysische of duurzaamheidsachtergrond hebben. Onze organisatie is een eiland vol theoretische vakidioten die allemaal vinden dat ze de slimste van de klas zijn. Inhoud en kennis is vaak het enige wat telt. Inhoud en kennis is ook wat mij in mijn carrière verder heeft gebracht. De klant heeft een probleem: ik weet een slimmigheid. Probleem opgelost. Toch loop je af en toe tegen situaties aan waarbij je geen uitweg ziet. Er ligt toch een goed advies? Waarom volgen ze dat nou niet op? Waar komt die weerstand vandaan? Tijd dus om mijn basis te verbreden met een stevige portie advieskunde. Om mijn adviseurschap eens te onderzoeken lós van vakinhoud.

De leergang Meesterschap in Adviseren

Ik zocht iets diepers dan een paar tips & tricks en een aai over de bol. Ik wilde praktijksituaties onderzoeken en serieus ijken aan achtergrondkennis. Dat is gelukt met de leergang Meesterschap in Adviseren. Het academische niveau van de leergang sprak me erg aan en bleek in de praktijk aan te sluiten bij wat ik zocht. Tijdens de leergang komt een breed scala aan adviseurs voorbij. Hun invalshoeken en onderwerpen lopen wijd uiteen, maar ze hebben allemaal met elkaar gemeen dat ze gepokt en gemazeld zijn in het vak, en dat ook goed kunnen overbrengen.

Wat heeft het me gebracht?

Adviseren is een vak. Een dans tussen adviseur en opdrachtgever. Daarin zijn vaste patronen aan te wijzen. Het ontdekken daarvan in de praktijk is geweldig! Een aantal zaken die ik geleerd heb.

  • Waar een wil is moet die weg

Wij als techneuten weten vaak wel wat goed is voor een opdrachtgever. Dat vinden we zelf tenminste. Maar stel nu eens dat een opdrachtgever toch iets anders wil? Hoe krijg je hem dan toch zover dat hij doet wat jij adviseert? Nou, dat doe je dus niet. Als adviseur heb je niks te willen. Je bent dienstbaar aan je opdrachtgever en je hebt te accepteren dat hij doet wat hij wil. Jij werkt voor hem, niet andersom.

In de leergang heb ik geleerd mijn opdrachtgevers dieper te onderzoeken. Het bredere plaatje te bekijken. Wat is zijn speelveld? Met welke stakeholders heeft hij te maken? Wie moet hij te vriend houden? Wat is zijn doel? Wat is goed voor zijn carrière? Maar vooral heb ik geleerd eens te vragen: wat vindt u nou belangrijk? En het antwoord neem ik mee wanneer ik het advies opstel. En dat verhoogt de tevredenheidsgraad van mijn klanten behoorlijk. Ze krijgen dus een maatwerk antwoord op een voor hen relevant thema.

  • My castle, my rules!

Meer dan voorheen ben ik nu in staat mijn terrein af te bakenen en daarbinnen mijn spelregels af te dwingen. Ik ben expert op mijn terrein: als iemand een serieus advies van me wil dan kan dat, maar daar heb ik wel een zekere mate van medewerking voor nodig. Wanneer ik daar duidelijk over ben, dan schept dat ruimte waarbinnen ik mijn werk beter kan doen. Overigens werkt dit wederkerig: want als mijn spelregels binnen mijn domein belangrijk zijn, dan zal ik ook moeten respecteren dat binnen het domein van anderen andere spelregels gelden.

  • Co-creatie voor het beste resultaat

Wij als techneuten hebben vaak het gevoel dat we niet worden begrepen. Veel mensen hebben gewoon geen interesse voor techniek. Vraag niet hoe het kan, geniet ervan. Veel techneuten gaan er daarom als vanzelf vanuit dat hun vak voor een ander toch niet boeiend is en richten zich op het ontzorgen van de klant. Maar dat is niet hetzelfde als adviseren.
Nu, na de leergang, sta ik meer open voor de invloed  van de opdrachtgever in mijn black box vol formules en rekensommen. Ik ben me gaan bekwamen in het uitleggen van consequenties. Als u dit doet, dan gebeurt er dat. Ik lever dus keuzes aan. Daarmee kan ik samen met een opdrachtgever uitstippelen welke route tot het beste resultaat leidt. Het gevolg daarvan is dat opdrachtgevers me meer vertrouwen en me na een tijdje meer ruimte gunnen. En zolang ik maar blijf ijken wat belangrijk is voor de opdrachtgever en zaken zo aandraag dat de opdrachtgever daar een stem in heeft, creëer ik daarmee heel veel ruimte om mijn werk zo goed mogelijk te doen.

  • Psychologie is interessant!

In de leergang zijn een aantal basisbeginselen uit de psychologie aan de orde gekomen. Ik zie nu beter hoe ikzelf in elkaar steek, maar ook hoe een ander in elkaar zit. Ik heb geleerd dat mensen zich vaak  intuïtief en geconditioneerd gedragen. Reflexen en gedragingen onder spanning zijn het gevolg van onze levensloop tot op heden. Maar ze bieden niet altijd het beste antwoord. Nu ik dit weet, ben ik bij mezelf gaan herkennen wanneer dit zich voordoet. Als ik die knoop in mijn buik voel die me waarschuwt dat ik de bietenbrug op dreig te gaan, dan weet ik dat ik niet intuïtief moet handelen. Even uitzoomen, even goed nadenken wat nu de meest effectieve strategie is.

Bij andere mensen zie ik nu ook meer triggers. De manier waarop ze zich gedragen moet een reden hebben. Daar kan ik eens over nadenken. Dat geeft informatie. Bovendien verzet ik me minder tegen het gedrag van andere mensen. Ik respecteer en verdraag meer en beschouw gedrag van anderen vooral als wegwijzer naar informatie. Aanvallen op mezelf verdraag ik nu ook beter: het is een aanval op mijn rol in het spel, niet zozeer op mezelf. Überhaupt zie ik het rollenspel nu duidelijker. Het leuke daarvan is dat je de mens kunt onderscheiden van de rol: na de vergadering kun je weer normaal met elkaar omgaan. Ook als het er in de vergadering knallend aan toe ging.

De hele mens

Al met al ben ik mijn rol als adviseur anders gaan zien. Ik ben niet meer een toeleverancier van technische foefjes. Een adviseur ziet, luistert, denkt, spreekt en voelt. Alle zintuigen komen aan de orde. In mijn adviseurschap zet ik dus mijn hele zijn in. Mijn hele mens. Ik ben dus als adviseur niet alleen een extra blik (ad visere = extra zien), maar een extra mens. Met alle goede en slechte eigenschappen die daarbij horen.

Ben ik nu een betere adviseur geworden? Ja en nee. Het is niet zo dat ik plotsklaps een meesteradviseur ben. Maar ik heb wel bagage meegekregen waar ik de komende jaren mee vooruit kan.

Dit bericht is een bijdrage van Hendrik-Jan Doevendans, alumnus van de leergang Meesterschap in Adviseren. Hendrik-Jan is bouw-adviseur bij adviesbureau DGMR. Zijn specialisatie is brandveiligheid, maar hij adviseert ook veel over thema’s die een bouwfysische of duurzaamheidsachtergrond hebben. DGMR is een niche- markt speler, die op het gebied van (bouw)fysisch advies het beste advies wil geven dat er in de markt te koop is.

Op de hoogte gehouden worden?

Elke maand sturen we nieuw gepubliceerde kennisartikelen en houden we je op de hoogte van (gratis) inspiratiesessies en relevante informatie over onze academische opleidingen.