Duurzaamheidscrisis ontbeert écht leiderschap
- Leiderschapsontwikkeling
- 12 december 2012
Terwijl het kabinet besloot om de verplichte energielabels voor huizen toch niet door te voeren en zelfs de statiegelddiscussie weer oplaaide, hield Paul Gilding in MartiniPlaza op de Energy Delta Convention te Groningen onlangs een gloedvol betoog over duurzaamheid.
Deze Australische auteur vergaarde met zijn boek ‘The great disruption’ internationale faam en zette ook in Groningen de toon met parallellen tussen de nakende duurzaamheidcrisis, de internationale economie en de internationale vrede. De visie van Gilding is zowel positief als negatief, want hij ziet een grote wereldwijde crisis als het begin van de oplossing. ‘Het zit in de menselijke aard, om aangename zaken en beslissingen zo lang mogelijk uit te stellen. Totdat het écht niet anders meer kan.’
Nu is het té groot maken van problemen niet per definitie de beste manier om mensen in beweging te krijgen. Maar gelukkig had ik aansluitend op de conventie de eer om samen met een aantal collega’s van AOG School of Management uitgebreid met Gilding te lunchen. Daar kwamen we tot de conclusie, dat het aanvliegen van de duurzaamheidcrisis alleen zinvol is wanneer je dat in je eigen umfeld doet. Het is immers niet vruchtbaar, om veel energie te steken in dingen waar je geen invloed op hebt.
Maar mensen beginnen door te krijgen dat wanneer ze zich verbinden, die cirkel van invloed opeens wél een interessante schaal kan bereiken. Ze hebben om te wachten tot het moment dat er op dit terrein een échte visie van de Nederlandse regering op tafel ligt. Ze starten zelf initiatieven, om in verbintenis met anderen Nederland iets duurzamer te maken. In tegenreactie op de soms ongrijpbare globalisering broeien er nu op lokaal niveau ideeën, zoals het prachtige Grunneger Power.
Deze bescheiden coöperatie verbindt innovatie aan ondernemerschap en duurzaamheid en koopt energie in voor haar leden. Winsten worden geïnvesteerd in de verduurzaming van de maatschappij. Gilding begon hoopvol te glimlachen, toen ik hem erover vertelde. De tijd dat een oppervlakkige duurzaamheidclaim voldoende was om de steeds kritischer wordende burger om de tuin te leiden, ligt gelukkig achter ons.
Het issue is het verkooptrucje voorbij. Het waarachtig agenderen van duurzaamheid is een groot strategisch vraagstuk, dat zowel de politiek als bestuurders in de private sector dwingt om een langere termijnvisie te ontwikkelen dan de tijd waarvoor ze gekozen zijn. En dat blijkt nog niet eenvoudig.
Toch is juist dat hét kenmerk van leiderschap. Want wanneer je alleen maar handelt op basis van het hier en het nu, dan ben je geen leider. Dan ben je een volgeling.