Waarom een houdbare Sourcing Strategie onmisbaar is

De wereld is sinds de industriële revolutie permanent geobsedeerd door (economische) groei. Groei die onvermijdelijk alle grote vraagstukken zou oplossen. In die wereld komen we er langzamerhand steeds meer achter dat de obsessie met groei niet langer houdbaar is. De mondiale welvaartsgroei die eeuwenlang onafgebroken door leek te gaan, die een gestage groei van de wereldbevolking niet alleen mogelijk maakte, maar misschien zelfs wel veroorzaakte, loopt tegen grenzen aan. Niet alleen de welvaart, maar ook de bevolkingsaantallen stijgen wereldwijd explosief. Als gevolg daarvan stijgt de mondiale consumptie nog harder. Steeds meer mensen, die per individu steeds meer consumeren. Aldus Leen de Waal MSc MA.

Het lijkt erop dat dit soort inzichten pas echt gaan leven als we ze ‘aan den lijve’ ondervinden. Afnemende biodiversiteit, minder schone lucht, geen zuiver water, allerlei andere grondstoffen die steeds schaarser worden. Vandaag de dag sla je geen krant meer open zonder iets te lezen over zaken als stikstofcrisis, Extinction Rebellion, Gretha Thunberg en grootschalige bosbranden. Stuk voor stuk voorbeelden van het groeiend besef van de problemen die ontstaan door de eindigheid van de groeimogelijkheden. Een eindigheid die met name veroorzaakt wordt doordat bronnen, waaronder ook schoon water en zuivere lucht (of te wel een goed leefmilieu in het algemeen), uitgeput raken.

Schaarste domineert

Dat alles betekent dat de (natuurlijke) hulpbronnen in een heel rap tempo uitgeput raken. Daardoor komen we in een hoog tempo in een wereld waarin schaarste steeds meer domineert. Tegelijkertijd ligt het mondiale geboortecijfer nu al een paar jaar onder de 2,1. Dit betekent dat de groei van de wereldbevolking begint te stagneren. De mondiale bevolkingssamenstelling wordt dan beïnvloed door een zogenaamde dubbele vergrijzing.

Aan de ene kant leven mensen steeds langer, en aan de andere kant komen er steeds minder jonge mensen bij. Dit komt doordat nieuwe generaties uit steeds kleinere aantallen mensen bestaan. Deze fenomenen leiden er toe dat de wereldbevolking relatief uit steeds oudere mensen komen komt te bestaan. Bovendien gaan we vooralsnog niet fundamenteel echt langer werken of anders gezegd productief blijven. Dat impliceert ook dat een steeds kleiner wordende groep actieven een steeds grotere groep inactieven van de gewenste (of gewende?) welvaart zal moeten gaan voorzien, waarbij bovendien de benodigde grondstoffen steeds schaarser worden.

Niet alleen kommer en kwel

Het is overigens niet alleen ‘kommer en kwel’ zoals u wellicht denkt naar aanleiding van al het voorgaande. Er is namelijk een bron die elke schaarste op kan lossen, die voor elk probleem een oplossing kan creëren. De bron arbeid. Dat resulteerde onder andere al in een meer circulaire economie. Het reeds in de ontwerpfase van producten nadenken over hergebruik van de benodigde grondstoffen, waardoor we minder verbruiken. Tel daarbij de inzet van allerlei nieuwe smart technologieën op die ons in staat stellen steeds effectiever met allerlei grondstoffen om te gaan, en dan is de weg naar zuiniger en effectiever met schaarse grondstoffen omgaan wel heel duidelijk ingezet. Dat betekent overigens nog niet dat de schaarste daarmee is opgelost.

Sterker nog, sinds de 40-50er jaren van de vorige eeuw werkte men aan de bewustwording van organisaties dat het uiteindelijk om de klant draait. Daarna draaide het om zorgen dat we relevant blijven voor onze klanten middels een passende waardepropositie. Tegenwoordig komt daar nu bij dat organisaties feitelijk in de hele keten relevant moeten blijven, dus niet meer alleen aan de output kant, maar zeker ook aan de input kant. De sourcing kant. Toegang houden tot de benodigde resources wordt straks minstens net zo belangrijk als relevant blijven voor de klant aan de output kant. Een passende sourcing strategie is dus straks net zo onmisbaar als een goede marketingstrategie naar uw klanten.

De mens als sleutelfactor

Het is van belang om je te beseffen dat van alle benodigde resources de mens wel de meest cruciale is. Immers, de mens is de enige bron die beschikt over het eerdergenoemde vermogen om nieuwe oplossingen te bedenken en nieuwe combinaties te zien op het moment dat blijkt dat door schaarste bestaande oplossingen niet meer realiseerbaar zijn. Onder meer onze taalvaardigheid versterkt dit vermogen. Hierdoor blijken we heel goed in staat te zijn om (nieuwe) inzichten en ideeën te delen, om ze zodoende te verrijken.

Dat alles betekent dus dat ‘arbeid’ steeds schaarser wordt. En dat niet alleen omdat toekomstige generaties getalsmatig krimpen. Sterker nog, die qua aantal kleinere generaties moeten per persoon meer produceren om het huidige welvaartsniveau vast te houden. Dat gegeven, in combinatie met de toenemende schaarste van alle andere bronnen, betekent dat er ook anders en slimmer geproduceerd moet worden. Een besef dat langzamerhand vaste voet begint te krijgen binnen organisaties. Steeds meer organisaties beseffen zich dat toegang tot de juiste sources cruciaal is om te overleven, en dat mensen daarbij de sleutelfactor zijn.

Organisaties zullen zich de komende jaren op een houdbare sourcing strategie moeten richten. Alleen een blik op de klant volstaat niet meer. Juist die organisaties die nu al hun blik durven te verruimen, hebben tegenwoordig al een voorsprong. Het gaat er hierbij niet om dat men aan allerlei quota voldoet, integendeel. Het gaat er om dat de werving zich louter richt op de functionele kwalificaties. Dat impliceert dan weer dat er een heldere strategische visie op de gehele sourcing moet zijn. Een strategische sourcing visie die natuurlijk samenhangt met waardecreatie voor de klant. Een dergelijke aanpak trekt precies die mensen met de juiste, passende functionele kwalificaties aan.

Dubbele winst

Door op deze manier inclusiviteit effectief te organiseren, ontstaat bovendien nog een ander groot positief ‘neveneffect’. Door buiten de traditionele doelgroepen te werven, neemt de diversiteit in de organisatie toe. Dit komt doordat de werving zich richt op enkel functionele benodigde kwalificaties. Meer diversiteit in de organisatie leidt onvermijdelijk tot een grotere creativiteit. Meer visies, meer ideeën en meer perspectieven die gedeeld worden, en zo elkaar verrijken. Het potentieel probleemoplossende vermogen van de organisatie neemt hierdoor logaritmisch toe. Feitelijk een ‘dubbele winst’. Niet alleen hebben inclusieve organisaties minder moeite om voldoende mensen te vinden, maar ze vergroten bovendien ook hun probleemoplossend vermogen. En dat is in een wereld die met steeds meer schaarste geconfronteerd wordt, een cruciale onderscheidende factor in de survival of the fittest.